2005’de gençler.org için başladığım gençlerbirliği arşiv araştırması sırasında alkaraların tarihindeki maçları, kadroları ve istatistikleri toplamaya başladım. takımlarla olan sayılar ortaya çıkmaya başlayınca beşiktaş’ı lig tarihinde deplasmanda sadece 1 kere "babangida maçı" ( https://macanilari.com/02...rligi-200020011505--.html) yendiğimizi görüp oldukça şaşırmış ve her deplasman maçını iple çekmeye başlamıştım.
hatta 2007 ve 2013’de 2 kere de deplasman yapmama rağmen galibiyet görmemiştim.
4 yıl ardından süper lig’e döndüğümüz bu yıl da kötüyüz bu nedenle maçla ilgili hiçbir beklentim yoktu.
ama asıl benim aklım maçtan ziyade karşılaşmadan 3 gün önce doğan kızım yula us’taydı.
bir ara ilk yarının 0-0 bittiğini sonrasında da 2. yarının başında beşiktaş’ın 1-0 öne geçtiğini gördüm ofsayt ya da mackolik’ten.
dediğim gibi çok da önemsemedim. birkaç saat sonra yula’yı yatırıp teli elime aldığımda maçta bulunan yeğenim alperen’in “wonder kid amca bu çocuk” notunu görüp herhalde bizim takımdan bir eleman güzel gol attı diye düşündüm ama muhtemeln skor 5-1 felandı!
mesajı açınca alperen’in yula’ya laf attığını gördüm. çünkü maçı 2-1 kazanmış ve lig tarihinde dile kolay 3. beşiktaş galibiyetini almıştık!
ardından beşiktaş’lı kuzen barış’ın aradığını gördüm tek söylediği, “abi kesinlikle yula’ya yazar! geliyorsunuz bizi istanbul’da yeniyorsunuz yok be!” dedi güldüm.
haliyle bir hafta boyunca büyük bir keyifle galibiyeti her mecrada gururla yula us’a yazdım :)
) 
