kuralların herkes için eşit olarak uygulanmadığı bir futbol düzeninde önce güvensizlik doğar, ardından da herkes paranoyak olur... (mehmet ali çetinkaya, 2021)
ilk 4 haftada sadece 1 puan alan ve 2 atıp 9 yiyen alkaralar ve metin diyadin için muhtemelen son şans olan altınordu maçı aslında hiç de iyi başlamadı. altınordu 14'de ali dere'nin net şutu ile 1-0 öne geçti.
golden sonra yenileceğiz diye düşünmeye başlamıştım bile fakat 26'da metehan'ın gerilerden ileriy eaşırdığı topla buluşan eski altınordulu barış'ın nefis golü ile bir anda umutlandık.
ikinci yarıda eleke ve lima'nın golleri ile fark 2'ye çıkınca ise "oldu bu iş" diye düşündüm.
ama haliyle gençlerbirlikli olunca bu işler bu kadar kolay olmayacaktı! 81'de gençlerbirliği forması da giyen ahmet ilhan'ın nefis golü ile fark 1'e indi.
79'da oyuna giren lualua'nın 85-87. dakikalar arasında çalımlarına dayanamayan 2 altınordu'lu oyuncunun sarı kart ve akabinde kırmızı kart görmesini sağlayınca derin bir oh çektik.
maçtaki tek saçmalık ise 90'da tshibola'nın hızlı oyunu başlatmak için topu alıp oyuncusuna vermeye çalışan altınordu kulübesinden birini iterek 2. sarı karttan kırmızı kart görmesi oldu...
neyse ki maç 3-2 bitti ve sezonun ilk 3 puanıyla tanıştık.
