italya'nın bu maçtan alacağı sonuç ile sıralamada yükselme durumu söz konusuydu ancak ingiltere de kader maçına çıkıyordu. ingiltere teknik adamı ron greenwood, bu maç öncesi takım psikolojisine dayalı ince bir taktik geliştirmişti. ikinci kaptanlığı, eleştirilere rağmen avrupa şampiyon kulüpler kupası'nda şampiyon olan nottingham forestli tony woodcock'un takım arkadaşı olan garry birtles'e vermişti. bu karar, şampiyon kulüpler kupası'nı kaybetmenin moralsizliğini taşıyan birinci kaptan kevin keegan ile yakınlaşmayı sağlayacak, belçika maçında takım içinde gözlenen kopukluklar giderilecekti. italya, zorlanarak da olsa, liderliğini korudu. finale çıkabilmek için, belçika'yı geçmek zorundaydı. şans ve defansındaki gücünden yoksun ingiltere, sadece grup üçüncülüğü ile yetinmek zorunda kaldı.
halit kıvanç'ın 1983 basımlı "gool diye diye" kitabından;
bu tür turnuvalarda evsahiplerinin şansı büyüktür. dünya kupası'nda kaç kez evsahibinin kupayı alması, böyle bir inanışı daha da perçinlemişti. bu bakımdan italya'yı "favori" görenler hiç az değildi. hele ingiltere'yi tardelli'nin golüyle 1-0 yendiklerinde, "tamam," dendi, "italya finalde..." italyan gazeteleri söz birliği etmişçesine böyle başlık atmıştı: "final yolundayız..."
oysa final yolunda sessiz sedasız ilerleyen bir takım vardı: belçika...
ilk basımı 2009 olan islam çupi'nin "mağlubu anlatmak" kitabından;
"benim güzel enzocuğum!
torino'da italya-ingiltere kıyametinden milano'ya dönerken bir alfa romeo, bizim erdoğan şenay'ın arabasına burun göstermez mi? tam, "adam bizi ingiliz zannetti, parçalayacak," derken bir kelle uzandı minik pencereden.
karanlıkta görünmeyen bir suratın dişleri yılışık bir gülücükle parlıyor ve sinyor bize bağırıyordu...
alfa romeo burnunu düzeltip gözden kayboldu...
milano'ya girer girmez bir başka italyan çılgınlığına uğradık. çok değil, iki-üç hafta evvel şike davasından milan'ı ikinci kümeye yollayan federasyona bozulup maçları boykot edeceğini söyleyen milanolular, bu defa ingiltere galibiyetini, beşinci katlardan, altıncı katlardan kovalarla üstümüze su döre-kerek kutluyorlardı.
"kardeşim, hava sıcak... italya maçı kazandı, seviniyorsun...
ama bana ne!.. beni ne ıslatıyorsun!.."
böyle diyecektim, vazgeçtim. bizim kemal belgin de "bırakın delirsinler!" demez mi!
italya bir alem ülke... teknik direktör enzo bearzot için belçika maçından sonra kazıkları yağlayanlar, şimdi sokaklarda şarkı söylüyorlar.
"benim güzel enzocuğuml."
enzo bearzot'un resmine bakın şimdi... adamın güzelliğine ya da çirkinliğine karar verin.
ama tardelli'nin attığı tek golle birdenbire "güzelleşiveren" bu adamı belçika n'apacak? onu bayağı merak ediyorum.
bir yanda cools, van moer, van der elst... öte yanda kupa'nın grevdeki santrforu bettega... golle henüz tanışmayan emektar zoff... ve italya'nın heyecanlı çılgınlığına karşılık belçika'nın akıllı sükuneti...
england: peter shilton (gk), phil neal, kenny sansom, phil thompson, dave watson, ray wilkins, kevin keegan (c), steve coppell, garry birtles (dk. 75 paul mariner), ray kennedy, tony woodcock
teknik direktör: ron greenwood (eng)
italy: dino zoff (gk) (c), claudio gentile, gabriele oriali, romeo benetti, fulvio collovati, gaetano scirea, franco causio (dk. 88 giuseppe baresi), marco tardelli, francesco graziani, giancarlo antognoni, roberto bettega
teknik direktör: vincenzo bearzot (ita)
goller: (0-1) marco tardelli dk. 79
sari kartlar: dk. 0 romeo benetti, dk. 0 marco tardelli (italy)
italy beat england to stay in hunt published: saturday 4 october 2003, 10.50cet
marco tardelli scored the only goal as italy ended england's hopes and set up a winner-takes-all game against belgium.
marco tardelli struck the only goal as italy beat england 1-0 to set up a winner-takes-all encounter against belgium.
weak in attack during their opening goalless draw against spain, italy again took time to find their stride against england. ron greenwood's team looked the more likely scorers for much of the first half but, without trevor francis, lacked the firepower required to puncture one of the world's most astute back lines. garry birtles, earning only his second cap, was swallowed up without trace.
english heads were at least kept above water by kevin keegan, dredging up some of his famous energy. exchanging passes with ray kennedy at high speed, he shot low just past the far post, then allowed a pass by ray wilkins to reach kennedy, who hit the woodwork. in the last minute keegan's overhead kick was saved by dino zoff, kenny sansom so nearly scoring from the rebound.
by then, though, italy had finally found their own killer instinct in front of goal. giancarlo antognoni gave the ball to claudio gentile out on the left, phil neal mistimed his tackle, francesco graziani brushed him aside and put in a low cross which tardelli drilled in from close range.
italy protected their lead in typically no-nonsense fashion but knew that just a one-goal victory meant they now needed to defeat belgium in order to reach the final. for england, there was only third place to aspire to.
