mehmet ali gökaçtı'nın "bizim için oyna": türkiye'de futbol ve siyaset kitabından;
altmışlı yıllarda milli takım ve geleneğin icadı
(...)
bu yıllarda milli takımın tek başarısı rcd (kalkınma için bölgesel işbirliği örgütü) kupası'nı kazanmasıydı. rcd, abd öncülüğünde ön asya'da sovyet yayılmasına karşı oluşturulan ve türkiye, iran, pakistan arasındaki ekonomik dayanışma yı geliştirmeyi amaçlayan bir örgüttü. bu örgüt adına 1967 yılında pakistan'ın dakka kentinde düzenlenen turnuvada iran ve pakistan milli takımlarını mağlup eden türkiye, şampiyon olmayı başarmıştı. her ne olursa olsun uluslararası nitelik taşıyan bir turnuvada birinci olmak kamuoyunda sevinçle karşılanmışsa da, yönünü batı'ya dönmüş ülkede bu "doğulu" şampiyonluk, pek kalıcı bir iz bırakmamıştı.
yetmişli yıllarda, milli takım ara sıra alınan tesadüfi galibiyetler bir yana bırakılırsa birbiri ardına başarısız sonuçlar almaya devam etmişti. o dönemde macaristan maçı başarısız sonuçlardan sonra anımsanan bir nostaljik öğe olmaktan öte, yıldönümünde gazetelerde anılarak ritüelleşmişti. "macar maçı" tanıklık edenler şöyle dursun gün dünyada olmayanlar tarafından bile "tanınıyor", adeta kutsanıyordu. o kadroda yer alanlar, neredeyse birer futbol azizi yerine konuluyordu.
