dün gece fenerbahçe'yi, depara kuvvet verip finişi zayıf olan, hattâ sonlara doğru ayakları dolayan bir takım hüviyeti içinde gördük.
beşiktaş ise, oyuna temkinli başlamış, her geçen dakika açılmış, ikinci devre ise bir fırtına olmuştu. eğer ellerine geçen fırsatları değerlendirebilseydiler haklı bir galibiyet bile alırlardı.
oyun zevkli ve sür’atli başlamıştı. hele ilk devrede atılan goller... belki de geçen sene bütün mevsim boyunca bu kadar mükemmel goller görülmemişti. dün gece ise seyirci gollerin güzelliğinden havalara fırlamıştı.
fenerbahçenin başlangıcı iyi, sonu ise, kötü oyununu vefa maçında da seyretmiş ve bir kere oldu deyip geçmiştik. meğer herkes gibi biz de yanılmışız.
beşiktaş'ın her değiştirdiği oyuncusu da çıkan kadar iyi oynarken, fenerbahçede bu aksine oldu ve girenler çıkanlardan kötü oynadı.
beşiktaşın bir dâvâyı kazanmak çabası içinde göründüğü maçta sür’ati, cesareti ve feragati tamdı. kollektif oyunu tercih etmeleri yanında ferdi hünerlerine de diyecek yoktu. fenerbahçede ise, bunlar olmadığı gibi, daha birçok eksiklikler de gözden kaçmadı.