bir gün hiç unutmuyorum. şeref stadı’nda ankara demirspor’la oynuyoruz. yıl 1946 olabilir. rahmetli gündüz abi de demirspor’da oynuyor. naci özkaya da, galatasaray’ın kaptanı olan sonradan sarı naci yani, demirspor’da oynuyor. ben santrfor oynuyordum. sarı naci ile ben bir hava topuna çıktık. ben yere düştüm. o anda şeref tribününde bir ayaklanma oldu. ama ben önemsemedim. maçtan sonra eve gittiğimde, o ayaklanmanın nedeninin babam olduğunu anladım. ilk defa maça gelmiş. kapıda "ben süleyman’ın babasıyım" deyince içeriye almışlar. sarı naci ile aramızdaki mücadeleyi görünce sinirlenmiş. eve gelince anneme, "oğluna söyle bir daha böyle şey istemiyorum!" demiş. ama bu futbol her şey oluyor.
