hayatım da gittiğim ilk galatasaray - fenerbahçe maçıydı ve benim için unutulmaz bir anı oldu. uzun yıllardır ilk defa galatasaray'ın fenerbahçe'ye karşı sahada bu kadar ezici olduğunu gördüm. bunu canlı canlı görmek benim için ayrı bir zevkti. maçın ilk yarısı 5-0 olabilecekken sadece 2-0 bitmesi bile son yıllardaki fenerbahçe üstünlüğünü anlatır gibiydi. elmander, emre ve melo bence maçın yıldızıydı. viyana'dan bu maç için gelen hasta gs'li arkadaşım aydoğan ile bu maçı seyretmekte ayrı bir keyifti. özellikle bir hafta önceki gençlerbirliğine karşı oynadığımız oyundan sonra pek ümidimin yoktu ama o stada girip o inanılmaz 50.000 taraftarı görünce içimden bizi bugün bu stadda ancak belki barcelona yenebilir dedim. muhteşem bir gösteri ve atmosferdi.maçtaki ilginç bir anım ise melo'nun kornerden gelen golünden önce bağıra bağıra " ya şu adamlara bir tane kornerden gol attımızı göreyim " diye haykırmamdı ve golden sonra tribünden bir çok kişi sevinçten üzerime atladı. darısı kadıköy'deki maça...
