6 kasım bir fenerbahçe taraftarı için belki de en mutlu gündür. ezeli rakibimizi hiç bu kadar ezici bir skorla yenmemiştik. çok sevdiğim dayımı maçtan 2 gün önce kaybetmiştim. maçı unutmuştum bile. maç saatinde minibüste giderken şöförün telefonuna sürekli "dıt dıt" şeklinde mesajlar geliyordu. her seferinde adam telefonu alıp bakıyor sonra fırlatıyordu. 4. mesajdan sonra maç olduğu aklıma geldi. telefonumu çıkardım baktım 4-0 olmuş. hafif bir tebessüm oldu ama sevinecek halde bile değildim. 5 oldu 6 oldu maç bitti. tarihi bir gün yaşanmıştı. hala 6 kasım'da kutlamalar olur; e-mailler, smsler gelir o zamanı hatırlar hüzünlenirim....
ramazandı.. de-ka gümrükleme firmasında çalışıyordum.. bir bahaneyle işten erken ayrılıp kadıköy'ün yolunu tuttum.. annem kalp hastası olduğu için ki biliyordu bu maça gideceğimi önlemimi alıp maçtan önce aradım.. kahvede arkadaşlarla seyredeceğiz dedim.. şarjımın bitmek üzere olduğunu söyleyip telefonu kapattım..stada girdim..
olaylar erken başlamıştı.. bizimkiler pisuvarları kırıp organize bir şekilde fenerlilerin üzerine atıyorlardı.. aynı şekilde karşılığını alıyorduk.. polis dayanamayıp basmıştı biber gazını..ortalık kan revan, gözümden gazın etkisiyle yaşlar akıyordu.. aşağıya inip yüzümü yıkamaya ve sakinleşmeye çalıştım..
içeride yiyecek hiçbirşey olmadığından (!) arkadaşımı aramak için telefonumu açtım.. açar açmaz nasıl olduysa annemin çağrısına "yes" demek zorunda kaldım.. annem ağlamaklı ve birazda kızgın bir sesle "çabuk eve gel" türünden bişeyler söyledi.. ne olduğunu anlamaya çalışırken " televizyonun ampul gibi beni gösterdiğini söyledi.. evet televizyona çıkmıştım.. ama arkamda başından kanlar akan bir taraftar vardı..
polis maç başlamadan bizi dışarıya çıkardı.. evimin kartal'da olduğunu söylememe rağmen ısrarla otobüslere bindirildik.. m.köy'ün yolunu tuttuk..
o sinirle bi tanıdık yerdeydik.. altın fıçı..sodalarla başladı maç 3-0 da 5. birayı devirmiştim.. dayanamadım, çıktım.. çiftkatlı kartal otobüsüne bindim..
......
saate baktığımda gece 2 civarını gösteriyordu.. otobüs benzin istasyonunda yıkamacıda..indim... 5-10 kez yanıma gelen şöför uyandıramamıştı beni...
o zaman anladım.. biber gazıyla alkolü karıştırmıcaksın.. eve geldim, balkonda bekleniyorum..
galatasaray’a yeni geçmiştim ve bu durum çok konuşuluyordu. o hafta antrenmanlarda dizimden sakatlanmıştım, fatih hoca oynatmamıştı. maç 6-0 bitince, “iyi ki oynamamışım” diye düşündüm. zaten fenerbahçe’ye geçişim olaylı oldu bir de üstüne 6-0 geldi. ayy! daha sonra bu dizimdeki sakatlıktan ameliyat da olmuştum. bu sakatlığın bende böyle bir anısı vardır.
