beşiktaş yarıya 3-0 önde girerken, tribündeki herkes farktan emindi, herkes maçın böyle gideceğini düşünüyordu, ta ki sahneye o zaman avrupa piyasasında adını yeni duyurmaya başlayan john carew çıkana kadar, onun sürüklediği valerenga pes etmedi ve maçı 3-3'e getirdi.
burda ünlü alman sepp herberger'in futbol maçının 90 dk olduğuna vurgu yapan sözü beynin derinliklerinden uçup gözümüzün önüne geliyor.
bu maçla ilgili kulağımda çınlayan ve hiç unutmadığım tek şey var, ilk devre sonunda, skor 3-0'ken uyuyan çocuk ve babasının "ben oğluma ne diyecem" feryadı.. maç sonunda gözyaşlarımı tutamadığın yegane karşılaşmadır.
beşiktaş'ı hiç sevmezdimm... en yakın arkadaşlarımda beşiktaşlı idi .. avrupda bile desteklemezdim hiçbir maçında.. valeranga ile rövanşsa çıkıyolar babamla izliyoruz ben diyorum hadi valeranga olum falan babam sövüyor bana beşiktaş ı tut diye yok diyorum tutmamm..kartal 1-0 2--0 derken 3-0 yapıyor babam kalkıyor ayağa haa gördünmü nasıl geçirdk senin takımına diyor mactada 50. dkakların sonu falan..babama diyorum şimdi 3-3 olsunda görürüsün gülüyorr.. diyor bende seni futboldan analr sanıyorudm hiç bişi anlamıyorusn diyorr.. ardından bu mac tam 5 olur derken carew atıyor bir tane sonra bi tane daha mac 3-2 oluyor ben sırıtıyorum babam da bi sinirlenme bana bakıyor ulan diyor 3-3 olursa bittin uşak sen derken carew bi daha atıyor ve 3-3 oluyorr..babam inanamıyor..ama benim dediğim oluyor bjk eleniyor ve ertesi gün sınıfta arkadslarımın başımı şişirmiyolar çok rahat oluyorum derste:))
