1970’li yıllarda eskişehirsporun adı taraftarıyla ve amigo orhan’la birlikte anılıyordu. istanbul saltanatına son veren ve anadolu da devrim yapan eskişehirspor sadece eskişehir’in değil tüm anadolu kentlerinin takımıdır. bu nedenle taraftarı tüm anadolu dur. anadolu kentlerine yolunuz düşerse bir çok yaşlı insanın hala eskişehirspor’u tuttuğuna tanık olursunuz.amigo orhan ise siyah ve kırmızı renklere ayrı bir canlılık verir. türkiye’de gerçek anlamıyla amigo kavramını başlatan eskişehirspor taraftarı ve amigo orhan dır.
orhan’ın bir elini kaldırışıyla tüm stat donar kalır. bir el işaretiyle gök gürültüsü gibi şarkılar marşlar tüm kent de yankılanır. maçlara sırf amigo orhan ve orkestrasını görmek için gelenler bile vardır. hiçbir zaman şımarmamıştır ikinci bir amigo orhan türkiye’de yetişmemiştir. köşesine çekildikten sonra basından hep uzak durmuştur. mütevazı bir yaşam sürmektedir. tüm ısrarlara rağmen orkestrasının başına geçmemiştir. nedenini ise iki kelimeyle özetler. beni küstürdüler. eskişehirspor’un on ikinci silahı amigo orhan ‘sanırım yetmişli yılların sonuna doğru fenerbahçe’den davet aldı.’gel uefa kupası maçında taraftarlarımızın başına geç’ kırmamıştır ve gitmiştir. tribünlerdeki on binleri coşturan amigolarında kalbi vardır. beşiktaş maçı ile eskişehirspor küme düşmüştü. amigo orhan sahanın ortasında hıçkırarak ağlıyordu. tribünlerden ‘orhan... orhan’ sesleri yükseliyordu. belliydi ki artık birinci ligde çakmayacak olan şimşeklerin taraftarı son kez es – es çekmek istiyorlardı. bağırırken ağladıklarını kimse görmeyecekti. orhan sahanın ortasına geçip eğildi. yüzünü kapamıştı, gözlerinden boşalan yaşları göstermek istemiyordu. erkekler ağlamazdı. hele amigolar hiç ağlamazdı ama o ağlıyordu. es – es için, o büyük takım için ağlıyordu.
eskişehirspor ilkler takımı olduğu gibi taraftarı da o yıllarda her şeyin ilkini yapmıştır. ülkede deplasmana maça gitme olayını eskişehirspor taraftarı başlatmıştır.tribünlerde kartonlardan dev yazılar yazmayı yine eskişehirspor taraftarı yapmıştır. şarkıları marşları hep ilk olarak es-es taraftarı gerçekleştirmiştir. eskişehirspor taraftarı büyüktür, ‘en büyüktür
eskişehir doğumlu beşiktaşın eski kalecisi rasim kara'nın anısı;
14 sene şampiyon olamayan beşiktaş onun kaptanlığında 15. sene şampiyon olur. kader maçını da eskişehirspor ile deplasmanda oynar. teknik direktör miliç’tir. “ligin son maçıydı. yenersek şampiyon oluyorduk ama eskişehir küme düşüyordu. birinci devre kalede adem oynadı. o da daha önce eskişehirspor’da forma giymişti. elini direğe vurup sakatlanınca ikinci devre yerine ben girdim. ama taraftarlar adem’in eskişehir’in düşmesini istemediği için çıktığını zannetti. ben eskişehirli olduğum için de benden bir kıyak bekliyorlardı. ‘hatta herkes sen eskişehirlisin nasıl oynarsın’ diyordu. ama oynadık ve ziya’nın attığı golle öne geçtik. sonra olaylar çıktı ve hükmen kazanarak şampiyon olduk.”
ilk basımı 2001 yılında olan murat toklucu'nun "taraftarın senle" kitabından;
amigo orhan'ın dönüşü eskişehir'de futbola olan ilgiyi bir anda yine artırır. takım kötü gitmektedir, ama tribünler yavaş yavaş eski günlerine dönmeye başlar. bir iddiaya göre, dönemin kulüp yönetimi amigo orhan'ın gücünden rahatsızdır. başkan yılmaz sezer gazetelere taraftardan rahatsız olduğuna dair bir demeç verir, bu demeç amigo orhan'ı rahatsız eder. amigo orhan'ın başkana yanıt olarak söylediği "sen eskişehirspor'un başbakanıysan, ben cumhurbaşkanıyım" sözü gazetelere manşet olur. amigo orhan'ın "kulübün menfaatlerini düşünerek, 'kitlenin de söz hakkı vardır dedik'" diye hatırladığı olaydan sonra yönetim taraftar hakkında konuşmaktan vazgeçer.
gazeteci engin bayrı, onun tribünlere ikinci dönüşünde de kudretinden bir şey kaybetmiş olmadığını anlatıyor:
"1981-82 sezonunda eskişehirspor-beşiktaş maçı vardı meşhur, beşiktaş bizi yenerse şampiyon olacak, biz yenemezsek küme düşeceğiz. maça kısa sûre kala eskişehirspor bozüyük'te kampa girdi şehirden uzaklaşmak için. büyük şike söylentileri vardı. bu yüzden amigo orhan, kamp yapılan otelin kapısında bekliyordu ve kimseyi içeriye sokmuyordu. bu arada eski başkan aydın begiter geliyor otele. amigo orhan, begiter'ı de almıyor içeri. ondan sonra içeri haber veriliyor, başkan yılmaz sezer ricacı olunca amigo orhan, begiter'i içeri sokuyor. yani eski gücünden bir şey kaybetmiş değildi amigo orhan. aradan bunca yıl geçti, yine gelse yine aynı konumda olur. bir de şu vardı, amigo orhan'ın yaşamı eskişehirspor ile birlikte geçiyordu. kampta takımla beraberdi, antrenörü uyaran, eleştiren kişiydi. başkanı uyaran kişiydi. başkanla hocanın da söyleyecek fazla bir şeyi kalmıyordu, çünkü amigo orhan futbola gerçekten hakimdi. hoca ve başkandan daha iyi biliyordu takımı. takım mağlup duruma düşünce halini görmeliydiniz. çok üzülürdü. gerçekten eskişehirsüorluydu. bunun dışında eskişehir'in en sevilen adamlarından biriydi. hakikaten çok sevilirdi, çünkü düzgün bir adamdı. kimseyle dalaşması yoktu. her şey bir yana, tek hareketiyle büyük kitleleri yönlendiren bir adamdı. kim ona karşı gelebilirdi ki?"
