futbolculuk döneminde tarihi başarılara imza atan gürsel aksel, antrenörlük döneminde göztepe'nin 2.lig'e düşüşüne tanık oldu. hem de son maçta göz-göz'e rakip olan orduspor'un başında. 1976-77 sezonunda göztepe'miz ligde zor günler yaşıyor. ligin son haftasına girildiğinde sarı-kırmızılı ekibimiz ordu deplasmanına gidiyor.
o dönemde gürsel aksel orduspor'un teknik direktörü. göztepe'miz bu maçı kazanırsa ligde kalacak, kaybederse küme düşecek. maçtan önce göztepeli yöneticiler koca kaptana adeta yalvarıyor. "aman gürsel, göztepe'nin kaderi senin elinde. bize bir puan bile yetiyor. futbolcularla konuş, bu işi bağla." diyorlar. koca kaptan duyduklarına inanamıyor ve yerinden fırlıyor. "siz hiç futbolcunuza bu maçı satın diyebilirmisiniz? biz bugüne kadar göztepe'de formamıza hiç ihanet etmedik, ettirmedik. size şerefli bir forma bıraktık, düşeceksek şerefimizle düşeriz. kalbim göztepe'yle ama ben böyle bir şey yapamam." diyor. aksel, maçtan önce soyunma odalarına gidip futbolcularına "arkadaşlar. benim kanım, canım her şeyim göztepe. ama sakın bana bakıp duygusal davranmayın. çıkın mertçe, erkekçe oynayın ve maçı kazanın." diyor.
orduspor o maçı 2-1 kazanıyor ama maçtan sonra orduspor soyunma odası ölü evi gibi. futbolcular gürsel aksel'i maç bitiminde hüngür hüngür ağlarken buluyor, onu teselli etmeye çalışıyor. aksel, kimseye haber vermeden kula'ya gidiyor ve tam 1.5 ay hiç ama hiç kimseyle konuşmuyor. yakınları onun sağlığından endişe ediyor, aksel göztepeli arkadaşlarının ısrarıyla izmir'e zor getiriliyor
ilk basımı 2007 yılında olan reşat güngör'ün "40 yıldır mor beyaz" kitabından;
1976-1977 sezonunda orduspor'a teknik direktör olarak hizmet eden türk futbolunun bir başka efsane ismi gürsel aksel de profesyonelliğin ne olduğunu tüm spor camiasına göstermeyi bilmiş ender isimlerden birisiydi. bakın o döneme ilişkin bir anı. göztepe'nin futbolumuza kazandırdığı usta oyunculardan olan gürsel aksel, teknik direktörlük döneminde göztepe'nin küme düşmesine tanık oldu. hem de son maçta sarı-kırmızılı takıma rakip olan orduspor'un başında. 1976-77 sezonu... göztepe ligde zor günler yaşıyor. son haftaya girildiğinde ordu deplasmanına gidiliyor. göztepe bu maçı kazanırsa ligde kalacak, kaybederse küme düşecek. maçtan önce göztepeli yöneticiler; "aman gürsel, göztepe'nin kaderi senin elinde. bize bir puan bile yetiyor. futbolcularla konuş" diyorlar. gürsel aksel duyduklarına inanamıyor ve yerinden fırlıyor. "siz hiç futbolcunuza bu maçı satın diyebilir misiniz? biz bugüne kadar göztepe'de formamıza hiç ihanet etmedik, ettirmedik. size şerefli bir forma bıraktık, düşeceksek şerefimizle düşeriz. kal bim göztepe'yle ama ben böyle bir şey yapamam." diyor. aksel, maçtan önce soyunma odalarına gidip futbolcularına "arkadaşlar. benim kanım, canım her şeyim göztepe. ama sakın bana bakıp duygusal davranmayın. çıkın mertçe, erkekçe oynayın ve maçı kazanın." der. orduspor o maçı 2-1 kazanıyor ama maçtan sonra orduspor soyunma odası ölü evi gibi. futbolcular gürsel aksel'i maç bitiminde hüngür hüngür ağlarken buluyor, onu teselli etmeye çalışıyor....
