tanıl bora'nın takımdan ayrı düz koşu kitabında yer alan "nasıl gençlerli oldum" yazısından;
"gençlerbirliği maçlarına gitmeyi iyice sıklaştırdım. 1992, 1993. artık "bas ulan topa 3 numara!" diye bağıranlara ters ters bakıp "3 numara islâm" diyor (ki islâm gerçekten nafile bir oyuncuydu!), hoca paf takımından yetişen cafer'i oyuna soksun da kabiliyet görelim diye delleniyor, talihsiz solaçık sarı murat'ın sakatlığına akrabam gibi üzülüyor, kemalettin'in, ergün'ün gelişmesini gururla izliyordum. bağırmaya da başladıydım. 3-3'lük bir ankaragücü kapışmasında, 2-2'lik bir fener müsabakasında maç boyu bağırdığımı ve çok bağırdığımı iyi hatırlıyorum. solbekimiz metin altınay'ın (kamuoyunda havva kopan'la olan birlikteliğiyle bilinir) 90. dakika golüyle trabzonspor'u 2-1 yendiğimizde ise, hevese gelmiştim, ilk defa elimde bir gençlerbirliği donanımı vardı: kırmızı-siyah bir bayrak. o yıllarda gençlerbirliği, sadece romantik "varlığıyla" değil, sahadaki performansıyla, oyun oynama iştahıyla da hoşuma gitmeye başlamıştı. savunmada iyi alan kaplama disiplini ve az adamlı hızlı atak oyunu yavaş yavaş takımın karakteri oluyordu - güzeldi. birkaç yıl içinde, defanstan topu oyuna ayağa oynayarak sokma terbiyesi de oturacak, daha bile güzel olacaktı!
kopuşum, 1992/93 ve 1993/94 sezonlarında gerçekleşti. gençlerbirliği gönlümdeki "ikinci takımım" tahtından "tuttuğum iki takımdan biri" tahtına geçti önce... sonra da tek kaldı."
hakemler : özcan oal, hasan güneş, nurettin dermen
gençlerbirliği : ramazan silin, rahim zafer, clodio hugo zacarias, ali günçar, metin altınay, özcan duman, avni okumuş, metin diyadin (dk. 65 mehmet altıparmak), luis alberto oriolo, hugo mario nuremberg (dk. 55 cafer aydın), kemal yıldırım
teknik direktör : jozef jarabinsky
trabzonspor : vukasin petranovic, mehmet soykök (dk. 46 abdullah ercan), kemal serdar, ogün temizkanoğlu, şeyhmuz suna, soner boz, turgut uçar, lemi çelik, orhan çıkrıkçı, hamdi aslan, hami mandıralı (dk. 30 goran ıvanovic)
bu maçın ardından gençlerbirliği tam 12 sezon trabzonspor'u ankara'da yenememiştir... 2002-2003 sezonunun 22. haftasında ankara'da oynanan maç ile gençlerbirliği yeniden ankara'da trabzonspor'a karşı galibiyet alabilmiştir...
1990-91 sezonunda gençlerbirliği 2 yabancı oyuncuyu kadrosuna katmıştır. luis alberto oriolo ve hugo mario nuremberg. oriolo'nun gençlerbirliği forması giydiği ilk maç.
oriolo gençlerbirliği formasını sadece 5 kez giymiştir...
1990 sonbaharı, yarı-aydınlık, tatlı-serin bir hava. tam maç havası.
gençler maçlarına gitmeye çoktan alışmış, artık içimde taraftarlık tohumunun serpildiği zamanlar. kapalı tribündeyim. trabzonspor başarılı bir avrupa maçı oynamış, güçlü bir kadro, moralleri yerinde. tribünler tıklım tıklım dolu, yanlış hatırlamıyorsam kale arkası gençler taraftarı, gerisi trabzonspor.
sıkı, çekişmeli bir maç olduğunu hatırlıyorum. trabzonspor'la baş etme azmi ve başarısına "helal" diyorum takımın. gençler'i bir "büyüğe" kafa tutarken izlediğim ilk maçlardan biri. galibiyeti hak etmişken 1-1'e bağlanır gibi oluyor maç, son dakikalar. çıkışa doğru yürüyor, son anları kapı ağzında seyrediyorum. sol kanattan metin altınay bir top götürüyor. genelde pek hücuma çıkmayan bir oyuncu, eski usul bir solbek, metin altınay. ama o da ne, götürüyor, götürüyor, bir karambol oluyor oralarda, sıyrılıp ceza alanına giriyor, vuruyor ve gol! (metin altınay'ın kariyerinde başka gol var mı bilmiyorum!) çok seviniyorum! çıkışta bir küçük gençlerbirliği bayrağı alıyorum, sopasız, onu bu zafer anısına, ufak ufak gençler sempatizanlığı işlemekte olduğum istanbul'daki arkadaşım ümit kıvanç'a yolluyorum.