halit kıvanç'ın 1983 basımlı "gool diye diye" kitabından;
yıl, 1969... bir yıl sonra dünya kupası var. elemeleri geçen, finallere gidecek. başlangıçta biz de hayal etmiştik herkes gibi... fakat hayallerimiz çabuk uçtu gitti. elemelerde yüzümüz gülmedi hiç. kuzey irlanda'ya 4-1 ve 3-0 yenildik üçer farkla... sovyetler biriliği'ne de aynı kolaylığı gösterdik. onlara da üçer golle kaybettik. kiev'de 3-0 yenildik, istanbul da 3-1. böylece dünya kupası kitaplarına puan hanemizde "sıfırla girdik. eurovision şarkı yarışmalarından çok önce aldığımız kocaman "sıfırdı" bu...
aslında kiev'e uçarken pek o kadar ümitsiz değildim. güvendiğim, oradaki maçları radyoda anlatmamın uğuruydu. sovyetler birliğine ilk gidişimde fenerbahçe'nin zenith'i yenişini anlatmıştım. ikinci gidişimde de milli takımımızın 2-0'lık galibiyetini... ama çekirge üç kez sıçrayabilir miydi acaba? sıçrarsa, bu maçta da bir müjde verebilirdim memlekete... fakat sıçrayamadı çekirge... ve radyodan 3-0'lık yenilgimizi duyurmak zorunda kaldım.
kiev central stadı'ndaki maça: sabri (bjk)-k.mehmet (göztepe), ercan (fb), yılmaz (fb), ergün (gs)- kamuran (eskişehir), ayhan (eskişehir), sanlı (bjk)- metin (ptt), can (fb), ender (eskişehir), onbiriyle çıkmıştık. teknik direktörümüz abdullah gegiç'ti. takım kaptanı da can bartu...
iki takımın kuvvet dengesine bakılırsa, 3-0'lık sonuç anormal sayılmazdı. fakat sovyet teknik direktörü kaçalin "farkı kaçırdık" diye üzülecekti. bizde teknik yanlışlık, seyircinin bile alkışladığı can bartu'yu çıkarmaktı. ikinci yarıda goller artınca can'la sanlı çıkarılmış, mesut (bursa) ve turan (gs) alınmıştı. kaptan can'ın çıkarılmasıyla nasıl bir taktik düşünüldüğü anlaşılamamıştı. kalecimiz sabri de ilk yarıda pekâlâ başarılı olduğu halde, ikinci yarıda bu çabasını sürdürememişti.
oysa bu maçtan üç hafta önce istanbul'da isviçre'yi 3-0 yenmişti milli takımımız... fakat o takım büyük ölçüde değiştirilmiş, kiev'de öyle çıkılmıştı. isviçre maçı, sovyetler birliği karşılaşması için bir hazırlık yerine geçmemişti yani...
