halit kıvanç'ın 1983 basımlı "gool diye diye" kitabından;
1966 yılının nisan'ında izmir'de beşiktaş'ın şampiyonluk maçında spikerdim. siyah-beyazlı takım o gün alsancak stadı'nda izmirspor önünde puan kaybetmezse, "mutlu son"a ulaşmış olacaktı. hızlı, zevkli bir oyundu. ilk yarı biterken birden top sanlı'ya geliyor, genç futbolcu da aldığı topla dalıyordu ceza alanına... şöyle anlattığımı hatırlar gibiyim: "...suat'ın pasıyla aldığı topla daldı sanlı... ceza alanında. karşısında semih... geçti semih'i... kaleci faruk var şimdi... çıkacak mı faruk kalesinden? sanlı düşünmüyor, beklemiyor, vuruyor.. vurdu sanlı... ve gol... beşiktaş 1 - lzmirspor: 0
sonra, ikinci yarı başında yine sanlı ikinci golü de yolluyordu izmirspor ağlarına... ve beşiktaş'ın 1965-1966 lig şampiyonluğunu ilan ediyordu. sanlı'nın iki golü de unutulmayacak güzellikteydi. maç biterken yugoslav antrenör spayiç'le başkan baba hakkı (yeten) sevinçle fırlıyorlardı yerlerinden... yarış bitmeden beşiktaş ipi göğüslemişti.
