hayatımda izlediğim en garip maçlardan biridir. ilk maçta kaleci gökhan tokgöz'ün sakatlanmasıyla kaleyi damir botonjic koruyordu. maçın başında blackburn rovers oyunu bizim sahaya yığdı. peş peşe o kadar çok pozisyon yakaladılar ki her birinde "gol yedik..." derken ya damir muhtesem bir kurtarış yapıyordu ya da b. roversli futbolcu cömertlik. maç 5-0 felan olması gerekirken hala 0-0'dı. beklenen gol 65'de matthew jansen'dan geldi. ilk maç 3-1 olmasına rağmen takım o kadar sakat oynuyordu ki, o golden sonra her şey bitti derken... mustafa özkan santradan sonra skoru 1-1'e getiren golü attı ve bizi inanılmaz sevindirdi. hala aklıma geldikce bu maçın nasıl 1-1 bittiğini düşünürüm :)
