halit kıvanç'ın 1983 basımlı "gool diye diye" kitabından maçla ilgili anısı;
o güzelim polonya zaferinin akşamı varşova'da otel warszawa'nın kapısına indiğimde kafilemizden birini kalın kaleci kazağıyla gördüm. oysa hava iyice sıcaktı. ama o, kazakla dört dönüyordu ortalarda... az sonra olay aydınlığa çıktı. meğer maçtan önce tatlı bir polonyalı sarışına rastlamış otel kapısında... ona takımın kalecisi olduğunu söylemiş. kalecilik şöyle dursun takımın oyuncularından olmadığı halde... akşam için sözleşmiş. kız kendisini rahat tanısın, kaleci olduğunu anlasın diye de, birinden ödünç kalın yakalı kazak alıp giymiş. peki, kız nerede mi? daha önce gelip kendisinin kaleci olduğunu söyleyen bir başkasıyla birlikte...
epey gülmüş, olayın kahramanlarını epey kızdırmıştık. maç kazanan bir kafilede olmak, her zaman tatlıdır zaten... varşova yolculuğumuz da bu bakımdan şahane geçmişti.
