bugünkü maçta köln’ün rövanşı havası var... sanki, arnavut'larla değil de, alman'larla oynuyormuşuz gibi herkeste bir endişe, bir korku:
«ya dökülürsek, ya yenilirsek, ya oradaki oyunumuzu tekrarlayamazsak?»
futbol bu, sonuç iyi de olabilir, kötü de… kabul edilmesi gerekir ki, köln'de biz en iyi günümüzde alman'lar ise en kötü günlerinde idiler… beraberlik de bu sebepten doğdu… yalnız, sevinilecek husus, takımımızın o gün şahsiyetli bir futbol ortaya koyması idi… temenni edelim ki, arnavut’lar karşısında ayni başarıyı gollerle süsleyerek devam ettirelim…
