aferin oğlum... çak... vur... hayır öyle değil bileğine vur... kır onun bacağını... olmadı mı? bir daha vur... ıskalama oğlum... bir de kafa çak kaşının üzerine. tut onu. tut onu oğlum... çek kolundan ve patlat çenesine budur diyerek... yoo?... yalnız son ona değil tabii, o da sana vuracak.
hem sonra ortada dalaşan bu adam da kim?... üstelik dil de bitmez ki bastığın küfrü anlasınç hakemmiş...
püf, böyle hakem mi olur? şu hal de ona da bas tekmeyi, aferiiiiin!
işte böyle olur bizde de kupa finali dediğin.
böyle olur ya, kupa finali demek futbol demek değil ki... işte bu demek. haydi bakalım hayırlısı, dört perdelik komedinin iki perdesi bitti. allah vere de öteki iki perde «gülünçlü» olmaktan çıkıp, «ağlançlı» olmasa.
