beşiktaşlılar, dün gece, rakiplerine kıyasla çok daha düzgün bir oyunla sahayı 2-1 galip terkederken, taraftarların meydana getirdikleri fener alaylarına ve coşkun tezahürata cidden hak kazanmışlardı.
şayet... siyah - beyazlı takım, bütün maçı, ilk onbeş dakikanın eski günleri hatırlatan beşiktaş gibi götürebilse idi, bizim buradaki ifadelerimiz de, hiç şüphesiz taraftarların fener alayları gibi coşkun olacaktı.
ancak, siyah - beyazlılar, yaz borası gibi, bir çeyrek saat kadar tozu dumana katarak estikten sonra duraladılar. fakat bu duralayış dahi, son zamanların en iyi oyunlarından birini çıkarmalarına mani teşkil etmedi.
bütün siyah - beyazlı takımı, evvelâ dünkü güzel futbollerinin baş mimarı olarak seyrettiğimiz birol olmak üzere tebrik eder. kendilerinden, ilerideki maçlarda daha iyilerini beklediğimizi ifade etmek isteriz.
galatasaray'ı dün, beşiktaş karşısında, arzusuz, isteksiz ve futbolün zemin ölçülerinden uzaklaşmış bir takım olarak seyrettik. sarı - kırmızılılar maçın hiçbir anında, hatta mağlubiyetten kurtulma ççabaları içinde iken bile, bu hüviyetten kurtulamadılar.
müdafaada acz içine düşmeğe çok müsait, hücumda tesirsiz, bütünüyle dağınık, hatta darma dağınıl sarı - kırmızılı takım, maçı elbette kaybedecekti. ve nitekim kaybetti de...
