şairin dili ile sormuştuk: «kim aldatmış bu kadar insanı?» evet bizi, oynadığımız şeyin modern futbol olduğuna kim inandırmıştı?
ilgililer - yetiştiriciler, idareciler hattâ federasyon başkanlığı yapmış kimseler - bize «haksızlık etme» diyorlardı.
sonunda kader bizi italyanlarla başbaşa bırakınca aynı şahıslar yazdılar, çizdiler, demeçler verdiler: «kendimizi dev aynasında görmeyelim.»
gerçek kabul edilse de edilmese de gerçektir.
biz, modern futbolu henüz öğrenememişizdir. öğrenmek için de bilgi ışığı altında bir gayretimiz yoktur.
şu halde, bugünkü maç ne olur? elbette misafirler bizden iyi futbol oynayacaklar, aramızdaki aşılmaz uçurumu bir kere daha bize göstereceklerdir. skor ne olursa olsun gerçek budur...
ne olur attık «aldatılmış» veya «kendi kendini aldatmış» insanlar olmaktan kurtulsak... ne olur artık bu konuda soreumlu olarak futbolcuyu, antrenörü, seçiciyi şunu bunu görmekten vazgeçip gerçeğe boyun eğsek...
ve ne olur spor alanlarındaki yenişi de yenilişi de milli bir zafer veya felâket olarak görmekten kendimizi kurtarsak...
