«gülmek isterdim» dedi. «şu anda sizlerle sevinerek konuşmak isterdim...»
şöhretli hocanın surat adaleleri kasılmıştı... zorla gonuşuyordu...
«ama gülemiyorum. sevinemiyorum.. çünkü, bildiğim ve tanıdığım türk futboluna karşı. taktik tutturamadım. hayretler içindeyim.. bu sürpriz, benim için elbette üzücü oldu. golü yedikten sonra, futbolcularımın sahada bocaladıklarını gördüm. devre arasında hücum taktiğini uygulamalarını söylediğim halde maalesef bunu da yapamadılar... maç bence ankaradakinden daha kötüydü. türklerin karşısında başarı gösteremeyişimiz, benim için ve sanırım ki, herkes için inanılır şey değildir..»
«kimi beğendiniz?» diye sordum schön’e:
«ziya, sanlı ve kâmuran..» dedi..
almanyanın spor otoriteleri ve yayın organları maçın sonucunu söz birliği etmiş gibi. «sansasyonel» olarak nitelendiriyorlardı.
ancak, bana göre bu sansasyonel bir sonuç olmakla beraber. türkler de bu sonucu tâyin ezen kuvvettiler...
