m ilan'ı son defa roma karşısında seyrettim. stadio olimpico'daki o günkü lig maçını milan, altafini'nin attığı golle 1-0 kazanmıştı. ilk devrede italya şampiyonu, roma'nın orlando, lojacono, john charles, angelilio ve de sisti'den müteşekkil forveti önünde ecel terleri dökmüştü...
eğer emektar kaleci ghezzi fevkâlade bir gününü yaşamamış olsaydı milan, zprlu fırtına karşısında yıkılan bir çınar ağacı gibi yere seriliverecekti.
orlando attı... lojocono attı... angelillo attı... fakat ghezzi bütün bu topları bir kuş hafifliği ile topladı.
kanaatimizce o gün milan bir beraberliğe razı idi. zira roma ev sahibi idi; kendi sahsında ve kendi seyircisi önünde oynuyordu. ama rocco'nun kapalı müdafaa taktiği pivatelli'yi geriye çekerek 4-2-4'ü iyi tatbik edişi mid edilenin fevkinde bir netice yarattı. bir kontratak, ufak fakat büyük kabiliyet rivera'nın roma defansını üzerine çekerek aradan altafini'nin uzattığı pas ve altafini'nin bekletmeden parlattığı fişek gibi şut herşeyi halledivermişti.
milan daha sonra anudane bir müdafaa yaptı. sertliğe setlik, mücadeleye mücadele,. başabaş, direniş...
tahmin ediyoruz ki, italya şampiyonu bugün galatasaray'a karşı da aynı taktikle oynıyacaktır. kapalı bir müdafaa ve kontratakla neticeye gidiş. bu sebeple galatasarayın bilhassa altafini ve rivaera'yı sıkı bir kontrol altında tutması icapetmektedir.
en ufak bir ihmal ve milan'ın bir hata neticesinde kazancağı golü, akrobat denecek kadar çevik ve hareketli oyunculara sahip italyan defansı önünde galatasaray forvetinin telafi etmesi çok, ama çok zor bir iş olacaktır.
bizce galatasarayın zaferinde veya hezimetinde bu husus mühim bir rol oynayacaktır.
