siyah inciler çekoslovakyayı amarildo, zito ve vava'nın golleri ile 3-1 yendiler
santiago, özel
bütün dünya radyoları dün aynı şekilde haykırıyordu: «brezilya yine şampiyon oldu. kupa dört yıl daha güney amerika'da...»
evet, 1958'in unutulmaz şampiyonları başarı halkalarına bir yenisini daha ilave etmiş ve çekoslovakya'yı 3-1 mağlûp ederek yine kupaya sahip olmuşlardı.
şahane maçın ilk golü
pek parlak geçmeyeceği tahmin edilen bir maçtı bu. fakat finale layık görülmeyen çekoslovakya bile dev maçın atmosferine kaptırmıştı kendini. orta avrupa futbolunun tipik misalini gösteren çekler kısa paslarla brezilya kalesine akıyorlardı. hele bu hücumların birinde solhaf maşopuşt, zozimoyu peşine taktıktan sonra altı pasın sağ köşesinden topu köşeye yollayıverince, kaleci gilmar'a saçını başını yolmak kalmıştı. azap bozukluğu bir anda brezilyalı futbolcuların ruhlarını sıcak bir dalga gibi kavurdu. paslar yerini bulmuyor, oyuncular paniğe kapılmış gidiyorlardı.
fakat çekler bu durumdan faydalanmadılar ve galibiyeti ancak üç dakika koruyabildiler. 14. dakikada mucizevi bir adam imdada yetişiyor ve onsekizin üstünden çektiği kurşun gibi bir şutla soliç amarildo, pele'den hiç de aşağı kalmadığım gösteriyordu. top, schroiff'i havada iki büklüm uçurduktan sonra sag üst boşluktan filelere takılmıştı bile...
şimdi istisnasız bütün nacional stadı inliyordu. halk, şampiyon olmasını istediği takımı alkışlıyordu.
1-1 den sonra şahane bir dekora bürünen maç, brezilya'nın gittikçe devleşmesi ve çek defansının son gayretiyle savunması şeklinde geçecek ve aynı skorla kapanacaktı.
tutulmaz brezilya
defansif taktiğe ikinci yarıda da devam eden çekler ilk dakikada mükemmel bir fırsat kaçırmasalardı işin rengi değişecekti. ne var ki sağaçık pospichal, onsekizin köşesinden nefis bir topuk pasıyla schrer'i görmüş, fakat çek sağiçi topu beklettiği için muhakkak golü kaçırmıştı.
brezilya silkindi ve hücuma geçti. işte 69. dakika. brezilya haflarının da kaleye sokulduğu bir sırada amarildo'nun ortasına rüzgâr gibi dalan zito altı pastan gğüslediği topla filelere kadar giriverdi. stadda şenlik başladığı bir sırada brezilyalı futbolcular yerlerde yuvarlanıyordu.
ve işte çeklerin en talihsiz anı. sahanın yıldızı olan çek kalecisi schroiff gözüne güneş geldiği için elindeki topu sağbek - evet şaşmayın sağbek - djalma santos'a kaptırıyor. santos vava'yı, vava da boş ağları görüyordu. stad gök gürültüsünün andıran bir tarzda inlemekteydi.
maçı 78. dakikada yedikleri bu üçüncü golden sonra bitmiş farzeden çeklerin yapacağı tek şey, müdafaada kalıp açık farka mâni olmaktı artık.
) 
