siyah - beyazlılar, vefayı güven ve arifin attığı goller ile 2-0 yenerken tesirli ve başarılıydılar
necmi tanyolaç
kim ne derse desin... önümüzdeki senenin bugünlerinde sağ olursak «geçen senenin en güzel golünü arif atmıştı...» diyeceğiz.
beşiktaşlı futbolcu pek kısır ve hareketsiz geçen bir sezonun en şık, en alkışlanacak sayısını göstermek için sanki 1961'in son giinünü seçmişti. aslında, arifin attığı volenin şıklığı ve güzelliği senenin son gününe rastlamış olduğu için kıymetleniyordu.. oyunum tam 74. dakikasında, bir tuncay'ın verdiği pası, bir de arifin önünde yarım boy havalanan topa dönerek attığı voleyi görmüştük. top, müthiş bir süratle ceza sahasının dışından filelerin içine çarparken, dost, düşman golü alkışlıyor, alkışlıyordu.
beşiktaş, kısa paslarla oyalanıp, müdafaaya gücünü veren, rakibine maçın 17. dakikasında 1-0 lık bir fark sağlamıştı. güven, birol'un sağdan çektiği kornere iyi yükselmiş ve kafayla takımını 1-0 öne geçirmişti.
yeşil - beyazlılar ikinci devreye hızlı başlamışlardı. ne var ki, bu ilk hızın kuvveti 15 dakikadan ibaret kaldı. ve vefanın büyüklü, küçüklü ne kadar hücum elemanı varsa bir beraberliğe yetip de artacak kadar bol ve rahat pozisyonları birer birer ezip, gittiler.
beşiktaş işin ciddiyetini anladığı 25. dakikadan itibaren kendine geldi ve iyi oynamaya başladı. birol ölçülü paslarıyla sahanın her tarafına klâsını ulaştırıyor. ahmet çalışıyor, geride defans elemanları sık sık parlak hareketler yapıyorlardı.
devrenin başında muharrem'in üst direğe vuran şutuyla bir gol kaçıran siyah beyazlılar 74. dakikada maçı kilitlediler, ilk devredeki bir şutu vefa kalesi üst direğinden dönen genç futbolcu bu defa direklerin şansını kırıyor ve beşiktaş yeni yıla biraz daha ümitle giriyordu.
