sarı – lâcivertliler, d. spor karşısında zaman zaman zor duruma düşmelerine rağmen yüksel’in golleri ile galip geldi
fenerbahçe iyi oynamadı, fakat kazandı. bir lıg maçında arzu edilen, iki puanı almak olduğuna göre, sarı – lâcivertli takımın dün başarılı olduğunu söylemek gerekecektir.
ancak üzerinde durulması icabeden husus, başaşağı bir dalış kaydeden «türkiyenin real madrid» inin düşüş hızının kesilip kesilmediğidir. düşuş hızı kesilmiştir, hattâ ibre sıfırı göstermektedir. fakat sıfırdan yukarıya doğru son haftalarda, takım takım maç kazanmış olmasına rağmen, pek bâriz bir yükseliş kaydedilmemektedir. insicamsız ve dağınık bir takım.. şu anda fenerbahçeye en uygun düşen hüküm budur. gerçi bâzı futbolcular eski ile mukayese edilmeyecek derecede form kazanmışlardır. meselâ özcan, meselâ can, meselâ hilmi ve mustafa gibi… bunların randımanı, ısmail, osman ve şeref gibi istikrar gösteren futbolcuların gayretlerine eklenince, futbolcuların gayretlerine eklenince, yüzükoyun yere yatan fenerbahçenin kısa süren bir emekleme devresinden sonra ayağa kalkmasını temin etmiştir.
bir âbide gibi dimdık ayakta duracak ve çarptığını devirecek bir hale gelebilmesi için daha pek çok zamana ve pekçok şeye ihtiyacı vardır fenerbahçenin…
sarı – lâcivertliler, maça hızlı bir tempo ile başlamıştı. bu, hep böyle oluyordu. parlama devresi uzun sürmüyor. ılk anlarda atılan bir gol istikrarsız futbol oynayan takımı coşturup fırtınalaştırıyordu.aksi olunca yani 15-20 dakikalık zamanın boşa geçmesi halinde ise «adam sendecilik» ve «nasıl olsa biz bu maçı alamayız» gibi garip bir zihniyete bürünüyordu futbolcular. bu sebeple fenerbahçenin ne yapacağını tâyin etmek, ilk dakikaları gördükten sonra pekalâ mümkün oluyordu. nitekim 12. dakikada canın avut çizgisi üzerinde yapmış olduğu harikulâde ortayı yükselin yakın mesafeden attığı sert şutla gole çevirmesi, iyi bir başlangıç oluyordu. sonra üstüste akınlar ve canın artistik bir iki hareketi gozu okşayıcı idi. hele sarı lâcivertli gözlüklerle müsabakayı seyredenler bu durumdan fazlası ile de memnun oldular. bu hal 30. dakikaya kadar devam edecekti. sonra ankaranın enerjik takımı demirspor, fenerbahçenin iki insaydinin ve iki yan hafının ileri geri çalışmaması sebebi ile ölü sahaya hâkim olacak ve âni akınlarla fenerbahçe kalesini müşkül durumlara düsürecekti. bereket versin özcana.. eski özcan olsaydı, 30 ve 40. dakikalar arasındaki zamana tesadüf eden demirspor akınlarının iki golle neticelenmesi işten bile olmazdı. fakat özcan bir kedi çevikliği ile ali rızanın ve aptullahın şütlerini çelmeğe muvaffak oldu.
ikinci yarıda yine fenerbahçe markajsızlık yüzünden zaman zaman rakibine mahkûm bir oyun çıkardı. ancak özcan, ismail ve osman şahsi gayretle bir şey yapmak izteyen demirspor forvetine beraberliği temin etmek şansını tanımadılar. 85. dakikada ise verdiği pasları iyi kullanamıyan arkadaşlarına kızan canın yap tığı ortayı kovalayan yüksel, attığı bir kafa şütü ile galibiyeti perçinleyordu. ve müsabaka az sonra bu netice ile 2-0 sona erdi.
