sarı – lâcivertliler kötü bir gününde olmalarına rağmen son dakikalarda şeref, lefter ve naci’nin golleri ile 1960’ı galibiyetle kapadılar. fenerbahçede en başarılı osman’dı
fenerbahçe, kasımpaşayı maçın son yirmi dakikasında attığı golle yendi…
70. dakikada sahayı terketmiş bir seyirciye böyle bir neticeyi inandırmak güç olacaktı.
fenerbahçe yine durgun ve dağınık günlerinden birini doldırıyor ve tribündeki yakınlarına hiçbir vaade bulunmuyordu. bu sebeple bu çok can sıkıcı oyunu sonuna kadar takip etmek zorunda kalanların fenerbahçenin değil üç, tek golle dahi galip gelebileceğinden en ufak ümidi yoktu. kasımpaşa golü yediği ana kadar sarı – lâcivertli taraftarlaıın ve futbolcuların huzurunu kaçırmakta devam ediyordu. müdafaa yapan ve rakibinin ceza sahasını üç adamın gayretiyle harmanlayan lâcivert – beyazlılar golsüz giden oyunun herhangi bir anında bir gol atabilseler, belki de iki puanı alıp, gideceklerdi. drum 70. dakikaya kadar bu idi ve fenerbahçenin bir kaza gölünün altından kalkacağını gösteren en küçük bir hücum ümidi mevcut değildi.
fenerbahçe yılın son maçına tahmin edildiği gibi değişik bir tertip altında çıktı. şağ beke gençlerden atillâ, sol hafa cahit ve sol açığa da senelerin burhanı getirilmişti. ama, pek itimad telkin etmeyen bu diziliş içerisinde fenerbahçenin bir iş görecek adama da yer verdiği dikkati çekmişti. osmana… ve osman uzun bir ayrılıktan sonra dün fenerbahçenin orta haf yerinde esen kötümser havayı siliverdi. hemen her kasımpaşa akınında osmanın ani müdahalelerle takımını ferahlattığı görülüyordu. ismail de vazifesini yapanlardan biriydi. sağ bekte yer alan atillâ ve sol haftaki cahit için «bir şeyler yapmak istediler. ama hükûm vermek için zaman erkendir.» demek icabedecekti… forvet hattında ise çalışan yeğane futbolcu şerefti. fenerbahçe 3-0 lık neticeye bu futbolcunun attığı golden sonra sahip oldu. kadri, lefter, ikinci devred forvete çıkan naci, can ve uzun yıllar sonra fenerbahçedeki ilk resmî maçını oynayan burhan… son yirmi dakika hariç sahada değildiler sanki… hele lef ter… onu sadece korner atışlarında görebiliyor ve o da oyundayınış demek zorunda kalıyorduk. ve özcan, bilhassa ikinci devrede yaptığı kurtarışlar. sert, emin ve atik yumruk çıkışları ile fenerbahçeyi sıkışık anlarda rahatlatan kaleci hüviyetini tekrar elde etmişti.
ağır maç, zevksiz oyun
maçın ilk devresi ağır ve zevksiz bir tempo altında oynandı. kasımpaşa galatasaray maçında olduğu gibi müdafaa yapıyor, ama o maçtaki kadar muvaffak olamıyordu. sar’ – lâcivertliler bu yarıda kasımpaşa kale sine tek bir şüt atamadılar. kasımpaşanın üç oyuncudan müteşekkil sürgüsü ise karşı kaleye daha tehlikeli olmasını bilmişti.
ikinci devrede de oyun bir müddet aynı ağırlığını muhafaza etti. fenerbahçenin artık gol çıkaracağına ihtimal vermek güçleşmişti. bu arada lefter oyun boyunca tek güzel hareketi yaptı uzaktan çok sert bir şutle hâzımı yokladı. kasımpaşa ise müdafaasını biraz biraz açmaya başlamış ve sayı aramaya başlamıştı. 73. dakikada kadrinin pasını can sağa kaçarak kaleye doldurdu. şeref, özcanla hafif bir çekişmeden sonra yakın mesafeden fenerbahçenin lik golünü attı. sarı – lâcivertlileri gol canlandırmış ve düzelmelerini sağlamıştı. artık paslar birbirini buluyor, seri deplâsmanlarla kasımpaşa kalesi sıkıştırılıyordu. 80. dakikada cahitin ortaladığı topa lefter atak yaptı. hâzım ileri çıkmıştı. lefter tecrübesini kullanarak fırsatı reğerlendirdi ve takımını 2-0 galip duruma yükseltti.
hızlanan sarı – lâcivertliler 84. dakikada nacinin ayağından son gollerini kazandılar.
böylece fenerbahçe taraftarlarına biraz bekleterek, biraz üzerek, kötü bir ambalâja sarılı, fakat her şeye rağmen kıymetli bir yeni yıl hediyesi vermiş oluyordu.
