bu maç hayatım boyunca unutmayacağım maçlardan biridir. hafızamı kaybederim yine de bu maçı asla unutmam. ne yalan söyleyelim, maçı seyretmek için kahvenin yolunu tutarken 3-0 lık mağlubiyete razıydım. çünkü 1 hafta önce mallorcaya 4 tane gol atmış, tarhinin en iyi galatasaray'ı vardı karşımızda. hem de maç ali sami yen'de. karşısında da lige ilk yarının ortalarında havlu atmış bir fenerbahçe. maçı izlediğim kahvede az farkla da olsa fenerbahçeli sayısı fazlaydı. maç boyu cezasahasına girememiştik. 1-2 cılız şutumuz vardı o kadar. ve o frikik pozisyonu. johnson'un şutunda top emre'ye çarpıp gol olduğunda, zmanın durduğuna ilk kez şahit oldum. sanki ben hariç kimse hareket etmiyordu. top filelere değdikten 1-2 sonraya kadar kahvede çıt yoktu. ben gol diye bağırdığımda bütün fenerliler ayağa kalktı gol diye. inanamıyorduk. yanımdaki tanımadığım adam bana sarılıyordu. maç bitene kadar o mekandaki fenerliler hiç susmadı. mekan stadyuma dönmüştü adeta.
o sezon bizi çok üzen takımınız müthiş bir mutluluk yaşatmıştı bizlere. ayağına sağlık johnson.
