penaltılarda yıkıldığımız maç.şöyle ki 28 penaltı yaşamak kolay olmaz.televizyondan seyretmesi belki zevklidir de ya staddan?
bizim attığımız 14 penaltının sadece ilki olan kahe'nin kaçırdığına ve el saka'yla ergün'ün bize kupayı kazandırabilecek olan penaltılarına bakabildiğim,diğer 11 penaltıda gözümü kapatıp,sırtımı sahaya döndüğüm heyecanlı anlar.kayserispor'un penaltılarınıysa rakip olduğu için izleyebildim.attığımız 5. penaltıda ergün'ün kötü vuruşu ki sonradan youtube'dan izledim,o anda statta bir sessizlik,ürperiş.hiçbir ses gelmeyince acaba dedim.keşke o an bu acı bitseydi.
mehmet çakır'ın ruhsuzca vurup kaçırdığı penaltıdaysa yine sırtımı dönmüştüm ki bu sefer bir anlık sessizlikten sonra kayserililer'in sevinç sesi geldi.ilk önce bizim sevinç sesimiz geliyor sandım,fakat sesin biraz öteden gelmesi olanları anlamama neden oldu.
