24 son teşrin (kasım) 1942 tarihli bugün gazetesinden;
pazar günkü maçlar
lig karşılaşmalarında esen sinırli hava
her maçın başında, lüzumsuz ve yersiz bir münakaşa yüzünden, gürültü patırtı ile oyun yarıda katacak korkusu içinde yüreğimiz titriyor. neden böyle?
lig maçlarına devam ediliyor. fakat, ne yazık ki sporculuğa yakışmıyacak şekilde çirkin hâdiselerle her maçın başında lüzumsuz ve yersiz bir münakaşa yüzünden, gürültü patırtı ile oyun yarıda kalacak korkusu içinde yüreğimiz titriyor.. neden böyle? bunu üç sebebe atfedebiliriz:
1 — bölgeye mensup idarecilerin bitaraf olmaması ve kendi klüplerini himaye etmesi.
2 — bölgemizde oyunu bihakkın idare edecek, nizamnameye uygun bir şekilde görgülü ve otoriter hakemlerin bulunmaması .
3 — oyuncuların idarecilerine ve hakemlere karşı itaatsizliği.
bu şartlar altında güzel oyunlar seyredebilmek imkânını maalesef bulamıyacağız kanaatindeyim.
geçen pazar günü havanın yağmurlu olmasından dolayı tehir edilen gençlik — millî mensucat maçı cumartesi günü hakem hayri idaresinde oynandı. neticede güzel bir oyun çıkaran gençlik takımı millî mensucatla bir bire berabere kaldı.
günün ve hattâ liğ ikinci devresinin en mühim maçları pazar günü idi. seyirciler bu çetin maçları zevkle seyredebilmek için stadı doldurmuşlardı.
birinci maç hakem nıhat calba idaresinde gençlik — demirspor arasında idi. güzel bir oyun oynayan ve 5 — 0 galip vaziyette bulunan demirsporlular, oyunun bitmesine pek az bir zaman kala, neredeyse müessif bir hâdise çıkarıyorlardı. topu yakalamış ve yerde yatmış bir vaziyette duran gençlik kalecisinin kafasına demirspor forlarından biri, bir tekme vurdu ve kalecinin yaralanarak bayılmasına sebep oldu. oyuncular arasında yeni bir kavğa dövüşe şahit olacağız diye, yürek çarpıntıları içinde bekledik, çok şükür, korktuğumuz tahakkuk etmedi...
