türk ümit millî takımı kendi sahasında 3-0 yenik olarak ilk devre sonunda soyunma odasına dönmüştü... aradan tam 17 dakika geçmiş, bu odanın kapısı açılmamıştı.
stad personeli kapıyı yumrukluyor: «açın be kardeşim..! dışarıda adamlar sizi bekliyor. seyirciyi büsbütün kızdıracaksınız.» diyordu. açılan kapıdan, ağlayan futbolcular koridora süzülüyordu. bu arada bir gişe memuru şöyle konuşuyordu: «pek çok seyirci bukadar pahalı ümit millî maçı olur mu? diyerek geri döndü. iyi ki içeriye girmemişler.»
odadan çıkan bir stad görevlisinin konuşması ise şöyleydi: «içeride antrenör, ne olur çocuklar biraz iyi oynayın, bana acımıyor musunuz deyip yandı, yakıldı. çocuklar türk millî takımına acımadı ki, ona acısınlar. böyle çatladıkapı'dan ahmed'i, mehmed'i doldururlarsa netice bu olur.»
koloğlu «takımdan haberim yoktu»
tugay bayatlı
romenlere 5-1 mağlûp olan ümit millî takımımız maçtan sonra seyirciler tarafından yuhalanmıştır. bu arada romen futbolcuları alkışlanmış ve takımımız oyuncuları ve antrenörü ise şişe yağmuruna tutulmuştur. takımımızın antrenörü ruhi karaduman maç için, «vicdanen müsterihim, ancak istanbul seyircisinin bana ve futbolcularıma ettikleri galiz küfürleri asla unutmayacağım» demiştir.
teknik komite üyesi doğan koloğlu ise, «seyirciler protesto etmekte haklı, böyle futbol oynanmaz. ben seçilen oyuncuları bilmiyordum. takım değişmelidir» sözlerini söylemiştir.
romen millî takımı antrenörü marian bazil ise maç hakkındaki kanaatini şöyle açıklamıştır:
«takımımızın ilk devredeki oyunundan memnunum. şayet ikinci yarıda 3-0 lık avantajla gevşemeselerdi fark daha açık olurdu. bizim takımda dumitru, naftanaila, popescu, sizden ise muzaffer ve sanlı'yı beğendim.»
) 
