fenerbahçe rahattı... fenerbahçe'nin kaybedecek fazla bir şeyi yoktu... üstelik bu maçta çok şeyler kazanabilirdi de... işte bu faktörlerle fenerbahçe, galatasaray'ın karşısında herkesin beklediğinden daha iyi gözüktü.
galatasaray ise, kafasında puan hesaplan ile ve gayeden uzaklaşmak tehlikesi düşünceleri ile katı ve donuktu. oyun umumiyetle bir finâl maçının atmosferi içinde oynandı. az futbol, çok vücut vücuda mücadele. gol pozisyonuna giriş itibarile iki taraf da eşit şanslar yakaladılar denilebilir. fakat çok dikkatli düşünülürse, galatasarayınkiler daha netti. herşeye rağmen puanlan paylaşmak bu oyunun en tabii neticesi idi. trıbünleri tıklım tıklım dolduran seyirciler kafiyen o kalabalığa, o güzel ilkbahar havasına lâyık bir maç seyredemediler. maçın hakemine gelince maçı almayı iki taraf da tam mânası ile hak etmediğinden yaptığı birkaç hatâyı zikretmeğe bile değmez. sıfır neticeli, sıfır futbollu maçta en hoşa gidecek cihet sahadaki futbolcuların böyle kritik bir maça rağmen sportmence, efendice davranışları idi.
