yüce atatürk, fenerbahçe’yi seviyor ve bunu her fırsatta ve uygun şekillerde kanıtlıyordu. 5 mayıs 1918’de kulübü ziyaretindeki konuşmaları ve (hatıra defteri) ne yazdığı yazılardan sonra, bu duygularını defalarca ispatlamıştır…
ruşen eşref ünaydın’dan dinlenen bir anı, ata’mızın fenerbahçe kulübüne beslediği özel sevginin derecesini göstermeye yeter:
10 ağustos 1928 cuma akşamı büyük önder, 5 ziyaretçisiyle, dolmabahçe sarayındadır. bunlardan kulüp başkanı necmettin sadak, ruşen eşref ve mustafa necati olarak, 3 ü galatasaray’lı sabri toprak ve vasıf çınar olarak 2 si de fenerbahçeli’dir.
büyük kurtarıcı o gün ezeli rakiplerin yaptıkları maç sonucunun 3-3 olduğunu sorup öğrendikten sonra:
— öyle mi?!…. zaten, biz de burada (3) e (3)le berabereyiz!.. ben de fenerbahçeliyim!… demiş ve kendini sabri toprak ve vasıf çınar’la beraber olarak işaretlemiştir.
) 
