bir dağ vardır, meşhur bir dağ... atasözümüze girmiş bir , dağ... hani, ıkınıp sıkınıp da pire doğuran dağ... şimdi, kupa finalini düşünürken o dağ nereden geldi aklımıza?
biliriz, galatasaray - fenerbahçe maçı herşeyden çok heyecan maçıdır. biliriz, her kupa maçında biraz «yenilmek korkusu» vardır. biliriz, her sporcunun ve takımın «gününde olmamak» diye bir problemi vardır.
ama şunu da biliriz ki, dün geceki kapa finali bugüne kadar gördüğümüz en garip galatasaray - fenerbahçe maçı idi. kötü bir futbol oynandığı bir tarafa, bâzı seyircilere şüpheli şeyler düşündüren bir maçtı bu... ama sezar'ın hakkını vermek gerekir: sahadaki oyun «şaka» ya benzemiyordu. kıyasıya sert, kırıcı ve hırçındı futbolcular. yalnız, bu, bir futbol mücadelesine de benzemiyordu. bir didişmeydi ki, koca dağın ıkınmasına benziyordu.
nereden geldi, ıkınıp da pire doğuran dağ şimdi aklımıza ve neden çıkmıyor aklımızdan?..
