sakatlıktan yeni kurtulmama ve antrenman eksiğime rağmen fenerbahçe maçında oynamak istiyordum. maça çıkarken bir puan farkla lider durumdaydık. tarih, 1 nisan 1984...
fenerbahçe stadı'na geldiğimizde tribünlerin tıklım tıklım dolu olduğunu gördük. trabzonspor taraftarı bu maçta da her zaman olduğu gibi bizi yalnız bırakmamıştı. fenerbahçe için bu maç bir bakıma "tamam" veya "devam" maçıydı. bu atmosferde sahaya çıktık ve çok iyi bir mücadele verdik. seksen dokuzuncu dakikada dobi hasan'ın kafa golüyle maçı 1-0 galip bitirerek şampiyonluk yolunda büyük avantaj sağladık.
artık önümüz açılmıştı. şampiyonluk uzaklarda değil avucumuzun içindeydi.
