puan farkı, birinin ya, da ötekinin şansı, ezeli rekabetin heyecanı.. hepsini, hepsini bırakalım bir yana.. ve dünkü mücadelenin teknik görünüşüne eğilelim.
evet, fenerbahçe dün rakibinden daha çok, göze hoş görünen bir futbol oynadı. ama bu, herşeyden önce, uzun suredir tatbiki arzulanan bir sistemin başarılmasından doğdu. modern futbolun tutunan taktiği «4-2-4»ü takımında yerleştirmeğe çalışan ingiliz antrenör oscar hold, dün ilk defa bu arzusuna ulaştı. bugüne kadar «4-2-4»le sonuç alınamayınca, sistemin yetersizliğinden söz ediliyordu. oysa, iş, taktiği başaracak elemanların tam yerine konmasına ve bu elemanların da vazifelerini istendiği şekilde yapmasına bağlıydı. işte dün birol geri-içte, şeref de ileri-haf'ta sistemin tam istediği gibi oynadılar. sağaçık denemesinden kurtulan şükrü de, müdafaada sağlam, hücumda destekleyici pasör görevini başardı. ancak, istenen, bundan ibaret değildi. modern futbolun bir başka tehlikeli silâhı da, «deplâsman»dı ve çok defa takımlarımızın avrupa ekiplerine boyun eğmesi, sür'atle yer değiştiren forvetlere ayak uyduramayışından doğuyordu. ama dün fenerbahçe forveti, başta şenol olmak üzere, top alıp, vermede hızla deplâsmana girdi ve taktiğin başarısını geliştirdi. bizce fenerbahçe, kazanacağı maçı berabere bitirdiğine üzüldüğü kadar, arzulanan bir modern futbol taktiğini iyi bir şekilde tatbik edebildiğine sevinmelildir.
«o halde niçin birden çok gol atamadılar?» sorusunu ortaya koyduğunuzun farkındayız. sarı - lâcivertliler dün birden çok gol atamadılarsa, bunu direklerden dönen toplar kadar, müsait pozisyonlarda bâzı elemanlarının, «büyük maç» heyecanına kapılıp beklenen hareketi son anda yapamayışlarıyla izah etmek gerekir.
galatasaray da, ayni heyecanın esiri olarak, başlarda iki müsait fırsatı değerlendiremedi ve ondan sonradır ki, rakibinin oyun tarzına bağlandı. ama sarı - kırmızılı takımın en büyük hatâsı, hızlı bir forvetin karşısında emektar naci'yi geride yalnız bırakmasıydı. genç ve dinamik doğan, bu konuda naci'ye gereken yardımda bulunamadı. keza forvetten geriye yardımı düşünenler veya düşündükleri anlar çok azdı. zaman zaman galatasaray defansı, deplaâsmanlı bir forvet önünde yalnız kalıyor, tehlikeler içinde yüzüyordu. bununla birlikte beraberlik golünden sonra, galatasaray'ın sistemli bir tempoya bürünmesi pekâlâ mümkündü. ve sarı - kırmızlıılar bunu da yapamadı. eğer son dakikalardaki akınlarını daha kombine hüviyete getirebilseler, sarı - kırmızılıların galibiyet şansına ulaşmaları dahi hayâl olmazdı.
dünkü maçta fenerbahçe'nin modern futbolden iyi bir örnek vermesi, «4-2-4»ü türk futbolcularının da başarabileceği gerçeğini ortaya koymak bakımından önemli oldu. galatasaray ise, iyi oynayan rakip karşısında iyi dayanan takım olmanın, sonuca ulaşmağı yettiğini ispat etti, «fenerbahçe -galatasaray maçları hırçın geçer, kalitesiz olur» kaidesi de büyük çapta yıkıldı dünkü maçta... gerçekten iyi oyun seyrettik, «futbol» olarak ortaya güzel şeylerin konduğunu gördük. puanlar dışında, her futbolseveri memnun etmesi gereken taraf bu olmalıydı.
