büyük bir kalabalığın sportmence takip ettiği alsancak'taki maçta fenerbahçe, iz. spor'u yendi: 2-1
sarı-lâcivertlilere 2 puan kazandıran golü, maçın bitmesine 1 dakika kala aydın'ın ıskasına yetişen hüseyin attı. devre 1-0 idi
namık sevik izmir'den bildiriyor
şampiyonluk yolunda üç puan farkla yürüyen fenerbahçe izmirspor’u 2-1 mağlup etti.
o kadar zor ve o derece güç bir galibiyetti ki bu. doğrusu dünkü oyunla bu netice hiç bir zaman fenerbahçe'nin hakkı değildi.
taşkınlık yapacağı iddia edilen izmir'in olgun seyircisi önünde düşme tehlikesine mâruz kalan izmirspor hakikaten izmir futbolunu temsil eden bir oyun çıkardı. son dakikada, hüseyi'ni attığı altın gol bir tarafı yıkıyor, diğerine ise şampiyonluk kapılarını açıyordu.
iyi gününde olan seyfi, talisiz gol için göz yaşlarını tutamamıştı. ağlamakta haklı idi. değil beraberlik, en azından galibiyeti kaçırmanın üzüntüsü içinde idi. evet, fenerbahçe ilk devrede acaip tertibi ile izmirspor'a hafif bir üstünlük kurmuştu. 19. dakikada yüksel'in ortaladığı topa yakın mesafeden, a. ihsan'ın çektiği şut, santrahaf erdoğan'ın ayağına çarparak filelere takılmıştı. talihsizlik burada başlıyordu. izmirspor için...
daha sonra, zekinin iki metreden topu dışarı atışına ve onu takiben de ogün'ün yüzde yüz gollük şutunun seyfi tarafından bir kedi çevik
liği ile bloke edilişine şahit oluyorduk. hele 36. dakikada turgay'ın üç metreden topu kaleyesokamaması.
bunun için söylenecek söz kocaman bir beceriksizlikten başka bir şey olamazdı. seyirci, golde fenerbahçe'yi alkışlamış, güzel hareketlerde ise, izmirsporu tutmuştu. ne bir şişe, ne bir küfür, ne de taşkın bir hareket...
izmirsporun fırtına gibi hücumu ile başladı. ve hemen 48. dakikada yelpaze gibi sallanan, mücadele etmek söyle dursun ayakta dahi güç durabilen fenerbahçe defansının kornerden gelen topu savuşturamaması b. erol'a bir gol atmak şansı verdi. erol, âdeta üç kişinin arasından ayağını hiç kimse yokmuş gibi çıkardı ve hâzım fileyi bulan topu sadece seyretti.
sonra ne oldu?.. izmirspor coştu, fenerbahçe ise maçın inisyatifini tamamen rakiplerine teslim etti. 55 dakikada turgayın kalenin içinden kaçırdığı bir gol, 72. dakikada ergün'ün, doğan'a alda at diye bıraktığı topa, son hamleyi yapamaması izmirsporun hak ettiği bir galibiyetten ediyordu.
maçın böyle biteceği tahmin edildiği bir sırada ogün'ün ani bir atakla solbekten kurtuluşu, yaptığı orta, avdın'ın ıska geçişi, o arada sahada var olduğunu ilk defa gösterebilen hüseyin'in bir mantar gibi kalenin önünde bitişi ve golü atışı... bir flâsın çakışı kadar âni olmuştu bu hareketler. sonra seyfi yerde kalacak müdahale edemediği bir pozisyon için göz yaşı dökecekti. haklı idi. seyfi göz yaşı dökmekte hattâ izmirspor'un galibiyet de hakkı idi. ama kader izmirspor'a gülmeyecekti.
