o yıl sağlam kaptırdık gidiyoruz, ben de istanbul'da hukuk mukuk okuyorum. şimdi askerde olan şahsiyet dirim abi ile onun evinde buluşacağız. bende "diaspora keçileri" yazan 14 metrelik bir pankart var. bunu yüklendim evin yoluna koyuldum. maça girerken polis arkadaşlar ne bu diaspora falan necisiniz siz diye biraz celallenip pankartı sokturmasa da dirim abi akademik bakış açısıyla olayı sonlandırdı ve pankartımızı da astık. maç esnasında telefon ile canlı yayın yaptım ankara'ya. sonuç oalrak biz maçı kazandık. 70 kişi falandık o gün tribünde. bazılarımız erken çıktı biz maçın sonunu bekledik. iyi ki de beklemişiz diyorum çünkü maçtan sonra dirim abi hadi takımın oteline gidelim dedi. atladık taksiye suadiye otel'e vardık. biz geldiğimizde takım daha gelmemişti. benden otel görevlileri bayrağımı istedi girişe asmaları için ki daha sonra o bayrak serkan balcı tarafından hacılanacaktı. nitekim otobüs geldi ev otobüsten ilk inen deams oldu, tebrik etmeler vs geçiştirdik, otelin lobisine girdik takımla beraber. bunlar oturdu yemek yemeye başladı. içimden diyorum ulen öğrenci adamız biz karnımız da aç diye. tam o sırada ersun yanal girdi içeri merhabalar tebriklar derken adam döndü dedi ki "beyler oturun açsanız sofraya" diye, nitekim oturdum ben bir tabak da olsa pilavımı yedim. serkan tam yanımdaydı o sırada, bayrağı istedi ve verdim. o yıl finale çıktık ve o maç da istanbul'daydı. ona da gittim, oralarda da var vukuatlarım..
