(tercüman’ın 1990 basımlı büyük futbol ansiklopedisinden alıntıdır.)
bu final maçını fransa devlet başkanı albert lebrun da takip etti. bu final birbirine tam ters düşen iki futbol ekolünün çarpışması idi. bir tarafta tekniği yüksek, takım oyunu zayıf, rakip defansın içinde çok gol fırsatı harcayan macaristan, diğer tarafta anlaşmış, kontratak futbolunu yaratan italya vardı. italya ilerde bıraktığı üçlü, orta alandaki 5’lisi ve gerideki ikilisi ile kontratak futbolunu lanse etti. meazza ferrari ve piola bu takımın süper oyuncuları idi. macaristan takımında ise santrafor dr.sarosi bu kupanın süperleri arasında yeraldı.
daha ilk dakikalarda italya’nın süratli oyunu macarlar’ın yavaş futbolu üzerinde etkisini gösterdi.
maçtan sonra fransa devlet başkanı albert lebrun, dünya kupasını italya kaptanı meazza’ya verdi.
ertesi gün fransa’nın ünlü “auto” gazetesi şu başlığı attı: “italya zaferini 1 mayıs 1942’ye kadar koruyacak.”
ama ne yazık ki, 2. dünya harbinin patlamasıyla dünya kupası 1942’de yapılamadı.
brezilyalı leonidas 7 golle 3. dünya kupasının gol kralı oldu.
