sezonun ilk macıydı göztepe tribünleri yıkılıyordu. doğan irfan ortala bombala sado bombala. ben. içten bir sarı kırmızı hastasıyım rahmetli babam glatasaray yenilince eskiden televizyon yoktu radyodan dinlerdik maçları. rahmetli nur içinde yatsın metin oktay'ın hastasıydım. küçükten o izmire gelince galatasaray evden kaçar giderdim seyretmeye. göztepede de nevzat abiyi halil abiyi gürsel kaptanı seyretmeye doyamazdım ben böyle futbolcu oldum ve galatasaray ilk golü sadullaha alda at dedim ortaladım vurdu gol oldu. ikinci golü fuji mehmete attırdım üçümcü golüde ben kendim attım 3/0 dı maç. gökmen bizim kaleci ercana faul yaparak golü attı. galatasarayın şeref sayısıydı. rahmetli babamda o gün bizim tribüne oturmuş yenileceğimizi sanıp rahatca maçı seyrederim demiş ama beni düşünmemiş, halit kıvanç maçı anlatıyor ve milliyete yazıyor galatasarayda böyle futbolcu yok irfan günün kahramanı bu bana gurur veriyor. babam da az kalsın göztepe taraftarlarından dayak yiyormuş. o macı asla unutamam.
