ilk basımı 1993 olan, futbol ve kültürü kitabında yer alan yaşar aksoy'un "gavur izmir'de gol sesleri: izmir'in takımları" başlıklı yazısından izmirspor'un kuruluş öyküsü;
1923'de, cumhuriyetin yeni ilan edildiği aylarda, eşrefpaşa'nın çukurçeşme semtinde oturan yedi arkadaş, kafalarını sporla yorarlar. onların derdi, futboldur. gayriresmi olarak öylesine bir takımları vardır. ama amaçları, bu işi daha ciddi biçimde ele almak ve resmiyet kazanmaktır. mahallenin gençleri de bir çatı altında toplanmalıdır. böylece, düzenli bir şekilde futbol oynanabilecek, spor yapılabilecektir.
izzet erişen, celal alam, cezmi aydinç, hacı ömer, hasan tolga, ziya bey ve kunduracı hüseyin bey yılın son aylarında yasal işlemlere başlayıp, formaliteleri tamamlarlar ve özledikleri spor kulübünü alt1nay ismiyle resmi olarak kurarlar.
artık mahallenin gençleri bir çatı altında toplanmıştır. kulüp binası, şimdiki eşrefpaşa karakolu'nun arkasındaki küçük bir binadır. altınay'ın buraya yerleşmesi, eşrefpaşa'ya bir renk, bir canlılık getirmiştir. hele maç günleri, maç öncesi ve sonrası kulüp bayram yerine dönmektedir.
altınay'ın renkleri siyah-turuncu olarak seçilmişti. disiplinli ve örnek bir kulüptü. çünkü futbolcularının çoğu amerikan koleji öğrencisiydi. bu yüzden, altınaylılar'dan "kolejliler, okullular" diye övgüyle sözedilirdi. takım, bir okul takımı havasındaydı.
ancak çevrede sakaryaspor adı altında bir kulüp daha vardı. altınay ile sakaryaspor, çok geçmeden birbirlerine ezeli rakip oldular. sakaryasporlular da aynı semtin gençlerinden oluşuyordu, ama takımlar sahada birbirine karşı "düşman kardeşleri" oynuyordu. önceleri tatlı rekabet diye anılan bu durum, giderek tatsızlaşan boyutlara uzanınca, eşrefpaşa'nın ileri gelenlerini hayli rahatsız etti. uzun süren görüşme ve tartışmalardan sonra, iki kulübün birleşmesi kararına varıldı. bu herkesi memnun ederken, yeni kulübün adı izmirspor, renkleri ise mavi-beyaz oldu. bu önemli birleşmenin tarihi de 29 kasım 1930'du.
ancak daha sonra forma renginden mavi çıkartıldı, lacivert renkte karar kılındı. bu değişikliğin sebebi, bir karşıyaka-izmirspor maçından önce (1931), birinci ordu komutanı fahrettin altay paşa'nın mavi-beyaz renkleri yunan bayrağına benzetmesi oldu. komutanın bu tepkisi üzerine, renkler lacivert-beyaza çevrildi.
izmirspor'un ilk başkanlığını adnan düvenci yaptı. ancak sakarya-altınay birleşmesi, beraberinde çeşitli sorunları da getirdi. semt kavgası, kulüp binasının yeri başlı başına problem oldu. ancak zamanla her şeye çözüm getirildi. kulüp binası eşrefpaşa'ya taşınırken, izmirspor izmir'in güçlü bir takımı olma hüviyetine büründü.
türk futboluna adım atışından itibaren, büyük yıldızlar yetiştiren, genelde bir "spor okulu" görünümünde olan izmirspor kulübü, liglerde çok değişik, inişli çıkışlı grafikler çizdi. izmirspor, izmir ligi'nde vasatın üzerine çıkamazken, 1953-54 sezonunda lig ikinciliği, bir sezon sonra da lig şampiyonluğunu elde etti.
izmirspor türk futboluna sayısız değerler armağan etmiştir. bir metin oktay, bir tarık gençay, bir seyfi talay, bir arif kocabıyık, bir turgay meto, bir hasan elidemir hep bu bünyeden fışkırmıştır.
şimşeklerin milli formayı giyen futbolcuları şöyle: tarık gençay, turgay meto, metin oktay, adnan dürüst, gürcan berk, necdet elmasoğlu, seyfi talay, sezen kadıoğlu, şencan fotocan, bülent buda, ihsan türemen, mustafa or-çinoz, fikret özirs, arif kocabıyık, fethi türkeş, ahmet demircan, akın uzun, akan çetindağ, bahattin demircan, hasan elidemir, hüseyin toprak, ismail demiriz, levent eriş, muharrem gürbüz, mustafa türel, naci sarıtaş, sadettin dülger, sancar kirazlı, tuncay becedek, semih vardarer, uğur ütürk.
