doğrusunu söylemek gerekirse 1933 senesi bizim için pek parlak geçmedi. seri mağlubiyetler alarak alipaşa ahalisini bayağı üzdük. a takımımız oynadığı 27 özel ya da kupa maçta 7 yengi alırken, 3 beraberlik aldı, yenilgi sayımız ise 17’ydi. attığımız 29 gole karşılık, filelerimizde tam 52 gol gördük. b takımımız da a’dan çok farklı değildi istatistiklerinde. toplam 17 maç, 3 yengi, 8 beraberlik, 6 mağlubiyet. attığımız 28, yediğimiz 45.
sahaya kalede foti, bekler manoli, hayri, haflar çengel emin, ömer, tarık, forvet artin, trifo, cevat, melyö, hasan onbiriyle çıktık. kupanın manası başkanımız ömer ipek’in bir önceki hafta haber turnuvası’nda tarafımıza yapılan büyük haksızlığa gösterdiği tepkiydi. feneryılmaz takımı böylece rövanş maçına davet edilmişti. tomi ve refik’ten yoksun, rum ve ermeni oyuncuların çoğunlukta olduğu takımımız harika bir ilk yarı oynadı ve soyunma odasına 3-0 önde gittik. iki devre farkın artacağını sanarken, kalecimiz foti’nin güneşi bahane ederek yediği feci goller ile 3-6 yenik düştük. maçın ilginç yanlarından biri de beşiktaş’ın panter kalecisi mehmet ali’nin feneryılmaz kalesini müthiş bir beceriyle korumasıydı. kaptan emin ise yeni bir takım kurulduğu, uyum sorunları yaşadığımız için maçın bu erken tarihte oynamasına karşı çıkmış ve oynamayı reddetmişti. yerine oynayan tarık b takımı oyuncumuzdu. manoli, artin, trifo, melyö ve bilhasda foti başarısız ve korkak görünmüşlerdi.