on dokuz sene evvel, 25.8.1935 te romanyada bükreş şehrinde galatasaray futbol takımı übire trikolor takımı ile karşılaşmıştır. romenlerin 4-1 galip geldikleri bu maçı sarı-kırmızılılar şu kadro ile oynamışlardır:
galatasaray turnesine iştirak eden idarecilerden muslihin takımın macaristan ve romanya maçları hakkındaki mütaleaları
galatasaray futbolcularının macaristan ve romanyaya yaptıkları seyahat esnasında gazetemize maçları bildiren arkadaşımız, gidilen yerlerde fazla kalmamamasından yazdığı mektublarda oyunlarır cereyan tarzlarından başka şeyler yazmağa vakit bulamamıştı.
karşılaştıkları takımların oyunları, oyuncularının kıymetleri, sahalar, hakemler, seyirciler ve bizim oyunların oralarda bıraktığı tesirler hakkında malûmat vermeği faydalı görerek bu hususta galatasaraylıların kafilesine başkan olarak refakat eden futbol ulusal takımımızda birçok defalar sol iç ve sol açık oynıyan muslihin intihalarını aşağıya yazıyoruz:
seged takımında istanbula gelen kadrosunun üç oyuncusunu değişik bulduk. bunların biri ulusal takımın sağ açığı koranyidir. bu hakikaten macar ulusal takımının kıymetli, hücumcusu olduğunu yalnızbaşına attığı üç golle ispat etti. bundan başka sağ bekleri ve sol hafları buraya gelen seged takımında yoktular. sağ bekleri seged tarafından yeni satın alınmış ve ilk oyununu da bize karşı oynamıştır. bu oyuncunun herhangi bir vaziyette topa vuruşları nazarı dikkati celbedecek kadar temizdi.
istanbul halkı segedlerin oyununu zaten biliyor. yalnız macarlar kendi sahalarında oynadıklarından daha derlitoplu bir haldeydiler. bilhassa sağ açık koranyi muhacim hatlarının sürükleyicisi ve golcüsüdür.
sged sahası uzun, fakat dardı. çimen toprakla karışık bir vaziyetteydi. sahaya nizamidir denilebilirdi.
hakem, seged şehri hakem encümeni başkanı idi. çoktanberi hakemlik etmediği söylenen bu zat oyun esnasında çok falsolar yaparak tecrübesinin çok noksan olduğunu gösterdi. nitekim kaleci necdetin top elindeyken dört adım atması üzerine indirekt favl vermesi lâzım gelirken on sekiz çizgisi içinde hava atışı yaptı.
seyirciler bilhassa ikinci devrede çok canlı ve fedakâr oyunumuzu gördükten sonra bizi teşçi, hakemin ve kendi oyuncularının yaptığı hataları protesto etmeğe başladılar. bu maçın sonunda hakem, haksızlığı çok artırdı. oyunu iki dakika uzattı, sonra bize tamamen haksız bir penaltı verdi. itiraz edip sahadan çıktık. maç bu şekilde bitti. seged radyosu ve bazı gazeteler bu maç için üç üçe ve itirazlı şekilde bitti dediler. peşte radyosu ve başka gazeteler 4-3 aleyhimize bitti, diye yazdılar. segedliler dahi bu itirazımıza hak verdiler.
giyula takımile yapılan maça gelince, bunlar tam amatörce oynıyan, iriyarı futbolculardı. ikinci devrede merkez muhacime geçerek bize bir gol yapan sol açıkları macar profesyonel takımlarında oynıyacak kabiliyette iyi bir futbolcuydu.
sahaları tenkid edilemiyecek kadar güzeldi. burada hakem seged maçındakine taş çıkartacak kadar berbaddı. bitaraflığını muhafaza edemedikten başka macar oyunculara maç esnasında direktifler verecek kadar iğri ve tarafgirdi.
peştede karşılaştığımız şorokşar takımı macar profesyonel likinin altıncısıdır. bunların oyun sistemleri segede nazaran daha iyidi. top stopları, deplasmanları, çok güzeldi. bu takım oyuncularının vücudleri gerek oyuncularımızın ve gerek biz idarecilerin gözlerini korkutacak kadar iriyarı idi. yeni futbol mevsimi için satın alınmış olan dört oyuncu da ilk defa bize karşı oynatılıyordu.
şimdiye kadar kırk beş defa ulusal oyuncu olmuş meşhur takaç bu takımda sağ iç oynuyordu ve hücum hattının hakikaten nâzımı oldu.
uğradığımız mağlûbiyetin acısını çıkarmak için bu takımı istanbula çağırdık. onlar da kabul ettiler.
macaristanda oynadığımız üç oyunda en fena sahayı ve en iyi hakemi burada gördük. yemyeşil macar ovasında baştanbaşa plâj gibi kumsal bir sahaya tesadüf edeceğimizi tasavvur bile edemezdim.
bükreşte yuventüsle oynadığımız birinci maçın sahası avrupanın sayılı güzel stadlarından biri olduğunu tereddüdsüz söyliyebilirim.
yuventüs takımı bize nazaran süratli oynuyor. gerek karşılaştığımız iki takım ve gerek geceleyin oynanan iki rumen takımının maçını gördükten sonra komşularımızın topu ayaklarında kat'iyyen tutmadıkları, sırasında ayaktan ayağa, sırasında da boş yerlere uzun paslar verdikleri gözüküyordu, muhacim hatlarının ortaları daima yer değiştiriyorlardı. ayni hizadaki oyuncuya ve yahud geriye mümkün olduğu kadar az pas veriyorlardı. oyunları süratli, fakat, oyuncular oyunları derecesinde hızlı ve bizimkiler kadar enerjik değillerdi.
oynadığımız macar ve rumen takımlarının oyunlarını mukayese etmek lâzım gelirse rumenleri daha yüksek bulduğumuzu söylemek hakşinaslık olur.
rumen hakemler de macaristandakinden daha bitaraf olmakla beraber seyircilerin gürültü ve patırdısına kapılıyorlardı. gerek macaristan ve gerek romanyada halk tarafından alâka ile karşılandık.
son maçımızı bir gün evvelki sahada yapacağımızı zannederken bizi koyun ağılından farksız bir yere götürdüler. sahanın ötesinde berisinde otlar bitmiş, yağan yağmular her tarafı bir bataklık haline sokmuştu. saha o kadar küçüktü ki fener-güneş muhtelitinin küçük olduğu için oyun oynamadıkları saha bunun yanında koca alan gibi duruyordu. rumenler alışık oldukları bu sahada oyuna başlar başlamaz beş dakikada iki gol attılar, kendimizi sahaya alıştıramadan attıkları bu iki golle 2-0 lık bir avantaj kazanmış oldular, biz bir gün evvelki maçta çok yorulduğumuzdan ve hüsnü, osman, münevver sakat bir vaziyette bulunduğundan takım hayli zayıftır. bu yüzden iki gol farkı kapatamadık.
romanyada oynadığımız iki oyundan sonra, bükreş gazeteleri yaptıkları tenkidlerde, bir müddet evvel oraya gitmiş olan fener - güneş karışık takımı gibi galatasarayın da ferd itibarile kıymetli oyunculardan terekküb ettiğini, fakat bunların da öteki muhtelit gibi oyunda muvaffak olamadıklarını yazdılar.»
