eray özer'in piknikte dömivole kitabında yer alan "almanya... (benim için) pek tatlı vatan" yazısından;
bu yazı, bir dünya kupası finali izlediğine hala inanamayan 28 yaşındak genç bir spor yazarının almanya'da -kimileri için acı ama bu genç bünye için tatlı vatanda- geçen günlerin bir özeti...
çeyrek final ilk maçı. mekan hamburg. italya-ukrayna maçı... italya net kazanacak. üzerimde st. pauli formasıyla hamburg sokaklarındayım. herkesle selamlaşıyorum haliyle. sen kalk bir gazeteci olarak st. pauli forması giy. hamburg beni bağrına bastı. maçtan önce medya biletlerini alıyoruz. bana masasız bir yer üşüyor. herkes aldıktan sonra, ""hiç masalı yer kaldı mı?" diye soruyorum. görevli epey (çok anormal bir şekilde) uğraştıktan sonra masılı biletimi getiriyor ama ekliyor: "bileti forman için buldum, st. pauli'lisin diye." viva st. pauli!
italya üç gol atıp rahat kazanıyor. zaten ukrayna'ya isviçre işkencesinden dolayı kızgınım. şevagiller evine dönüyor ve şeva bu yazının yazıldığı tarihine kadar büyük düşüşünü engelleyemedi. geçenlerde birisi, "şevçenko'yu dünya kupası bitirdi" dedi. doğru mu acaba?
) 
